Een perifere aangezichtsverlamming, ook wel een facialisparese genoemd, wordt veroorzaakt door een beschadiging van de zevende hersenzenuw, de nervus facialis. Deze aangezichtszenuw staat in voor een aantal belangrijke functies zoals de beweging van de gelaatsspieren nodig voor het spreken, eten & drinken maar ook voor expressies als o.a. glimlachen, wenkbrauwen fronsen en neus optrekken. Daarnaast staat deze zenuw ook in voor een deel van de smaaksensatie, traan- en speekselproductie en de bescherming van het oor tegen harde geluiden. Er kan sprake zijn van een gedeeltelijke of volledige aangezichtsverlamming, meestal éénzijdig. De uitval van de aangezichtsmusculatuur kan tot een aantal beperkingen leiden in het dagelijks functioneren.
Oorzaken
Een facialisparese kent verschillende oorzaken, o.a.:
Een oorontsteking
Herpes zoster virus
Trauma (val, ongeluk)
Complicatie als gevolg van een operatie
Een tumor die op de zenuw drukt (vb. brughoektumor)
Verlamming van Bell (Bell’s palsy) waarbij de oorzaak onbekend is
Symptomen

Bij een eenzijdige aangezichtsverlamming, valt ook de spierfunctie in de aangedane gezichtshelft uit.
Volgende symptomen kunnen tot uiting komen:
Een afhangende mondhoek
Een afhangend bovenste ooglid (ptosis)
Een tranend of droog oog
Onvermogen om het oog volledig te sluiten aan de aangetaste zijde
De oogbol die zichtbaar naar boven wegdraait bij onvolledige sluiting van het oog (= Symptoom van Bell)
Pijn achter het oor
Ongewoon luid ervaren van geluiden aan de aangedane zijde
Verandering in smaakbeleving
Moeite met praten, eten & drinken
Mimetherapie
Een aangezichtsverlamming is voor de meeste mensen zeer ingrijpend.
De asymmetrie in het aangezicht kan gevoelens van onzekerheid, verdriet of schaamte met zich meebrengen.
Voor personen met een perifere aangezichtsverlamming die langzaam of slechts gedeeltelijk herstelt, is mimetherapie aangewezen. Mimetherapie is gericht op het optimaal herstel van restverschijnselen, waarbij de persoon leert controle te krijgen over de bewegingen van de aangezichtsspieren tijdens gelaatsuitdrukkingen, het praten, het eten & drinken.
Wetenschappelijk onderzoek heeft een gunstig effect van mimetherapie aangetoond. (Beurskens, 2003)
Mimetherapie bestaat onder meer uit:
Grondige bevraging, observatie en metingen van de asymmetrie van het gelaat in rust en bij beweging (met registratie op foto & video)
Informatie over de diagnose, behandeling, prognose
Advies omtrent het oog, eten, drinken, praten en mondhygiëne
Ontspanning en massage
Oefeningen om de afzonderlijke spieren te leren coördineren
Oefeningen om de synkinesen (= ongewenste meebewegingen aan de aangedane zijde) te onderdrukken
Oefeningen voor oog- en lipsluiting
Oefeningen voor het spreken
Oefeningen voor de gelaatsexpressie
Mimetherapie wordt ook na een chirurgische ingreep aangewend om de herstelde bewegingsmogelijkheden van het gelaat goed te leren aansturen.

Comments